Krzysztof Kamil Baczyński
Wybitny polski poeta, należący do pierwszego pokolenia urodzonego w wolnej i niepodległej ojczyźnie.
Przyszedł na świat 22 I 1921 roku w rodzinie inteligenckiej, jako syn znanego krytyka literackiego Stanisława Baczyńskiego i Stefanii z Zieleńczyków. Przedwojenną edukację zakończył w I. Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w czerwcu 1939 roku zdał maturę. Sympatyzował ze środowiskami lewicowymi – już w 1935 roku wstąpił do tajnej organizacji „Spartakus”, działającej na terenie szkół średnich, a w czasie wojny współpracował z redakcją socjalistycznych „Płomieni” i „Drogi”.
Latem i jesienią 1940 roku, dzięki Jerzemu Kamilowi Weintraubowi wydał na prawach manuskryptu swe pierwsze zbiorki poetyckie „Zamknięty echem” i „Dwie miłości”, zyskując uznanie poetów starszego pokolenia. Dwa lata później opublikował pod pseudonimem Jan Bugaj obszerniejszy zbiór „Wiersze wybrane”, który dzięki wysokiej ocenie Kazimierza Wyki przyniósł mu sławę poetycką.
Rok 1942 obfitował i w inne szczęśliwe wydarzenia – 3 czerwca poeta poślubił Barbarę Drapczyńską, zaś jesienią wstąpił na wydział polonistyki na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Ostatecznie jednak porzucił studia i w 1943 roku przystąpił do Grup Szturmowych Szarych Szeregów, zaś w styczniu 1944 roku ukończył konspiracyjną Harcerską Szkołę Podchorążych Rezerwy „Agrykola”.
Poległ 4 sierpnia 1944 roku na powstańczym posterunku przy Pałacu Blanka. Pochowany w ruinach Ratusza, ekshumowany w 1947 roku, spoczął ostatecznie na Cmentarzu wojskowym na Powązkach w kwaterze batalionu powstańczego AK „Parasol”.
Jest poetą uznawanym powszechnie za najwybitniejszego twórcę pokolenia wojennego. Pamięć o nim jest kultywowana w naszej szkole przez uroczyste obchody Dnia Patrona, turnieje wiedzy o K. K. Baczyńskim, recytatorskie, poetyckie i konkursy plastyczne inspirowane jego poezją.